Ó þú ljúfa tilvera!
Æðislegt að vakna eftir næturvakt og uppgötva svo líkama mínum til mikillar skelfingar að ekki sé til kaffi. Líkami minn þarf kaffi! Eftir væg áföll af þessum toga tekst mér oft að róa hann niður með smá píanóleik. En tja. . . . þá er pedallinn í einhverju fokki. Hvers á ég að gjalda? Enn á ný er styrkjandi að hugsa til þess að tilvera Hauks er alltaf miklu vesældarlegri og maður getur þakkað fyrir það að lifa ekki hans ömurlega lífi.